Zelfvertrouwen

De ziekte van Perthes
Het is lastig zelfvertrouwen te ontwikkelen, wanneer je altijd tegen vervelende dingen aanloopt die jou naar beneden proberen te halen. Vanaf 4 tot 9 jaar heb ik niet kunnen lopen door de Ziekte van Perthes. Bij deze ziekte is de doorbloeding van de heupkop niet goed. Doordat de doorbloeding niet goed is wordt de heupkop zachter en verliest het zijn ronde vorm. Ik heb bijna een jaar in het ziekenhuis gelegen. Daardoor heb ik heel groep 2 gemist. Daarna zat ik voor een groot deel van de basisschool in een rolstoel. Op het laatst had ik een beugel aan mijn been om weer te leren lopen. Het was een zware tijd, want ik wou mee doen met mijn klasgenootjes, maar dat ging vaak niet.

Nog een klap
In de jaren na de basisschool ging het niet beter met mijn zelfvertrouwen vanwege al het pesten dat ik te verduren kreeg. Toen ik na het vmbo aan het mbo begon was mijn tank dan ook helemaal leeg. Ik stopte met school, omdat het gewoon niet meer ging. Ik kon niet meer en gaf op. Na wat gesprekken en onderzoek werd er autisme bij mij vastgesteld. Het verklaarde wat dingen, maar ik kon er toen weinig mee.

Jaren van ontwikkeling
Vanaf het moment dat autisme bij mij bekent werd, ben ik ermee aan de slag gegaan. In het begin was het vooral leren wat autisme inhield. Dit was niet een manier waar ik veel aan had. Veel dingen waren te algemeen en ik kon er niks mee. Pas toen ik 1 op 1 gesprekken ging voeren over de dingen waar ik tegen aanliep ging het beter. Van mijn 17^de  tot 24^ste was ik hier mee bezig en het heeft dus 7 jaar geduurd om zover te komen. Daarna ben ik nog eens 5 jaar bezig geweest met mijn zelfontwikkeling. In die periode had ik relatief weinig hulp. Ik heb toen een cursus blogs en columns schrijven gehaald en ben toen veel gaan schrijven over mijn gedachten. Dit gaf mij een stuk rust en zo groeide mijn zelfvertrouwen een beetje.

Een wereld van verschil
Dat beetje zelfvertrouwen heeft mij de afgelopen twee jaar gebracht waar ik nu ben. Ik doe vrijwilligerswerk voor ’t Haarhoes en Humanitas, ik heb mijn eigen blog en daarnaast studeer ik allround copywriter. Door alle gesprekken die ik voer, de leerstof die ik binnen krijg en de dingen die ik regel heb ik een hele hoop meer zelfvertrouwen gekregen. Ik zeg ook weleens tegen mijzelf “Kijk waar je vandaan komt en kijk wat je nu doet. De stappen die je zet en nog gaat zetten. Voor jou is er ook een plek in deze maatschappij.”

De volgende stap
Ik heb aangegeven bij mijn jobcoach dat ik klaar ben voor een volgende stap. Naast alles wat ik nu al doe, vind ik dat het tijd is om de stap naar een betaalde baan te zetten. Het aantal uren vind ik daarin nog niet zo belangrijk. Meer de plek, het soort werk en de mensen om mij heen. Ik wil graag langzaam mijn belastbaarheid verhogen en zien waar mijn grens nu ligt. Al die jaren van ontdekken wie ik ben, wat ik kan en waar ik heen wil leiden tot dit moment. Het moment waarop ik de volgende stap neem.