De ladder

Een pijnlijke les
Bij het begin van een idee sta je onderaan de ladder kijkend naar welke stappen je moet nemen om bovenaan die ladder te komen. Ik had meestal een ladder met 2 sporten (dwarsregels). De eerste stap en de laatste stap. Ik heb vaak geprobeerd om van deze ladder gebruik te maken. Ik kon alleen nooit van die eerste stap bij de laatste in de buurt komen. Telkens viel ik van de ladder af. Zeg nou zelf is een ladder met 2 sporten wel echt een ladder?

Door schade en schande
Deze manier van naar boven willen gaan, leverde me niks als blauwe plekken en schaafwonden op. Vanbinnen welteverstaan. Pas voor een aantal jaar ben ik aan mijn ladder gaan sleutelen. Ik heb sporten toegevoegd, zodat ik ook daadwerkelijk kon beginnen met klimmen. Langzaam vind ik mijn weg naar boven. Stapje voor stapje. Langzaam en gecontroleerd beklim ik de ladder.

Onderhoud
Vergis je niet, want ik ga nog weleens op mijn bek. Er breekt een sport af of ik mis dan een stap. Voor ik het weet lig ik onderaan de ladder te staren naar waar ik had kunnen zijn. Deze ladder is alleen zo makkelijk in gebruik dat ik zo weer naar het punt klim waar ik was. Om deze kromme of gebroken sport te vervangen of om mijn gemiste stap ditmaal wel goed te nemen. Op mijn bek gaan doe ik natuurlijk onvrijwillig en liever niet, maar het hoort bij het beklimmen van mijn ladder.

Overzicht
Soms klim ik bewust even naar beneden, om te kijken of alles nog zo is als ik het wil. Zitten alle sporten nog goed? Moet ik meer sporten toevoegen? Is mijn ladder wel lang genoeg om mijn doel te bereiken? Ik stel mijzelf vragen en ik analyseer, zodat ik zo gecontroleerd als mogelijk naar mijn doel kan klimmen.