Ik heb een hekel aan onduidelijkheid. Als ik een taak krijg zonder ook maar enig idee te hebben hoe deze ingevuld moet worden, dan loop ik vast.
Wat bedoel ik hier eigenlijk mee
Het is vrij simpel uit te leggen. Stel je hebt nog nooit in een auto gereden en je hebt totaal geen verstand van auto’s. Je gaat nu je eerste rijles volgen en het enige wat de instructeur zegt is rijd nu maar weg. Dat is veel te onduidelijk, omdat je niet weet welke handelingen eraan vooraf gaan voor je weg kan rijden. Op die manier zal je dus vastlopen en is de ervaring niet zo fijn.
Wanneer het je allemaal duidelijk wordt uitgelegd kan je uiteindelijk wel wegrijden. Als er dan bij je 5de rijles zou worden gevraagd om weg te rijden weet je wel hoe en wat, omdat de instructeur duidelijkheid heeft gegeven en je geoefend hebt. Het gaat als het ware vanzelf.
Heldere opdracht
Ik kan echt enorm creatief zijn, zolang dat wat ik moet doen duidelijk is. Hoe ik het moet doen kan ik dan zelf wel invullen. Stel ik krijg een opdracht om een moodboard te maken. Er zijn dan twee dingen die ik vooraf wil weten. Wat is een moodboard? Over welk onderwerp moet het moodboard gaan. De rest vul ik dan zelf wel in, want dit is duidelijk genoeg. Vervolgens wil ik wel feedback op het eindresultaat, zodat ik het bij een volgende keer kan verbeteren.
Duidelijkheid
Wat ik hier schets werkt natuurlijk wel van twee kanten. Ik verwacht een stukje duidelijkheid, dus moet ik ook duidelijkheid geven. Als mensen niet weten dat ik het niet begrijp kunnen ze er namelijk ook geen rekening mee houden. Daarom zal ik bij onduidelijkheid vragen moeten stellen. Vooraf, ondertussen en achteraf, want alleen zo ontwikkel ik mij verder.
Reactie plaatsen
Reacties