Autisme is geen beperking?

Mijn talenten en kwaliteiten
Ik gebruik graag mijzelf weer eens als voorbeeld, omdat ik alleen voor mijzelf kan spreken. Ook ik heb talenten en kwaliteiten. Ik ben geduldig met anderen. Ik kan goed mijn gevoelens overbrengen op papier. Ik kan mij erg goed ontwikkelen. Voor wie mij echt kennen, kijk maar naar de afgelopen 16 jaar. Ik kan een goed luisterend oor zijn. Ik zeg de dingen zoals ik vind dat ze zijn. Ik kan een lezing uit niets in elkaar zetten en hem dan ook nog geven. Ik kan voor veel uitdagingen de juiste oplossing vinden. Zo zijn er vast nog meer op te noemen, maar dit zijn wel genoeg veren in mijn eigen reet.

Een autisme gerelateerde beperking
Ik kan heel heftig reageren vanuit de eerste emotie. Waardoor mijn hoofd overladen wordt met prikkels. Dit beïnvloed mijn functioneren in het huidige moment. Weet ik het niet uit mijn systeem te krijgen dan beïnvloed het ook de volgende dag en eventueel een aantal dagen daarna. En geloof mij als ik zeg dat het een worsteling is om het uit mijn systeem te krijgen. Sterker nog als ik niet snel genoeg herstel en de volgende uitdaging staat alweer voor de deur dan ga ik er aan onderdoor. Tot een punt dat ik zelfs de normale dagelijkse taken niet meer uit kan voeren. Dit heeft ook niks met mijn groei of mijn ontwikkeling te maken. Dit stukje van mijn autisme is een beperking. Ik kan het echt niet anders noemen. Door deze beperking moet ik rekening houden met een stukje herstel. Herstel kost tijd en die tijd krijg je niet van de maatschappij. Daar is onze maatschappij simpelweg niet op ingericht. Ik kan er dus zelf mee leren omgaan en er rekening houden, maar het zal nooit weggaan. Het beperkt mij en dus is mijn autisme een beperking naast alle kwaliteiten die ik bezit. Naast deze overlading door de eerste emotie raak ik overprikkeld van nieuwe gebeurtenissen, mensen, geluiden en plaatsen. Voeg een aantal van deze samen en het is helemaal chaos in dat hoofd van mij. Wederom een beperking die mijn autisme met zich meebrengt.

Dromen
Ondanks deze beperkingen, ontwikkel ik mij enorm. Meer dan ik ooit had durven dromen en uitspreken. Ik twijfel er dan ook geen seconde aan dat ik mij blijf ontwikkelen. Maar ik twijfel er ook geen seconde aan dat ik niet pas in het reguliere plaatje van de maatschappij. Ik heb lang genoeg geprobeerd om er wel in te passen. Tegen beter weten in en met een hoop pijn en verdriet. Nu ben ik sterk genoeg om te zeggen: “Nee, ik wil het helemaal anders doen en ik ga het helemaal anders doen.” Ik baan mijn eigen weg.

Ik heb meerdere doelen. De grootste daarvan is meer geld verdienen dan mijn uitkering op een manier die bij mij past. Rekening houdend met mijn beperkingen en tijd voor herstel. Gebruik makend van de vele talenten en kwaliteiten die ik heb. Wat ik weet is dat dit geen normale 9 tot 5 baan zal zijn. Geen kantoortuin of drukke bouwplaats. Wel een plek waar ik kan zijn wie ik ben en waar ik in mijn kracht sta. Zo’n plek komt niet aanwaaien en ik werk er al mijn hele leven naartoe. Ik weet nu dat ik wil werken met mensen met autisme en hun omgeving. Hoe dit precies vormgegeven zal worden is nog niet helemaal duidelijk. Ik denk een stukje coaching en begeleiding. Daarbij wil ik ook lezingen geven over mijn autisme. Het fascineert mij namelijk wat er omgaat in mijn brein. Ik weet dit al aardig op papier te zetten. Al zeg ik het zelf. Ondanks mijn spanningen en overprikkelde hoofd weet ik het nu ook in spraak al aardig over te brengen aan anderen.

Deze kant wil ik op
Ik heb zoals jullie weten natuurlijk al een lezing gegeven bij at.groep. Deze was jobcoach gerelateerd. Dat ging over wat ik nodig heb in de begeleiding van een jobcoach. In oktober ga ik een lezing geven bij MamaVita Achterhoek. Deze zal gaan over mijn leven met autisme. Zowel voor als na de diagnose. Hoe ik mij van bang 16 jarig jongetje heb ontwikkelt tot de man die ik vandaag ben. Daarbij zal ik ook vertellen over mijn familierelaties en dieper ingaan op andere onderwerpen. De opdrachten die ik voor deze lezingen krijg zijn meestal vaag, maar toch weet ik er een geheel verhaal van te maken. Het is ook wel fijn om zelf te kunnen bepalen hoe dit in elkaar gezet moet worden. Hoe het aan de mensen gebracht wordt, bepaal ik ook helemaal zelf. Met de meeste valkuilen en beperkingen kan ik dus rekening houden. Ik kan mijzelf in mijn kracht zetten, omdat ik zelf de regie pak.

Op een dag zal ik mijn verhaal doen voor volle zalen en mijn ervaringskennis overdragen aan anderen. Het lijkt mij echt wat om met mijn eigen lezingen mijn eigen geld te verdienen. Waarom niet? Ik ontwikkel mij ieder jaar meer. Daarnaast zie ik het ook wel zitten om meerdere autisme ontmoetingsavonden op te zetten. Ik bedoel dan ook in andere regio’s. Terwijl ik naar deze doelen toe werk, zie ik wel wat er op mijn pad komt. Je moet immers grote doelen stellen en kleine stapjes zetten.

Autisme is geen beperking?
Om af te sluiten met datgene waar ik mee begon. Autisme hebben, brengt bepaalde beperkingen met zich mee. Voor iedere autist zijn deze beperkingen weer anders. Het is ook niet het label waardoor je tegengehouden wordt, maar wel door hoe de maatschappij nog vaak over het label denkt. Stiekem ook hoe jij zelf en/of jou omgeving over dat label denken. Het zijn ook de eigen beperkingen waardoor je wordt tegengehouden. Sommigen daar zul je aardig mee om kunnen gaan en in de loop der jaren minder last van krijgen. Je leert, groeit en ontwikkelt je. Andere beperkingen die houd jij je hele leven en daar zul je mee moeten leren leven. Trouwens ieder mens heeft beperkingen, kwaliteiten en talenten. Daar hoef je geen autisme voor te hebben. Wees jezelf, werk aan jezelf, geloof in jezelf en streef naar het hoogst haalbare voor jou.