Eerste schooldag

Slecht geslapen
Gisteren avond kreeg ik serieus last van mijn maag. Dit heb ik altijd als ik voor mijn gevoel op het punt sta iets heel belangrijks te doen. Zo’n eerste schooldag is toch wel heel spannend. Wie zijn mijn klasgenoten? Wie zijn de leraren? Hoe zien de lokalen eruit? Hoe gaat het allemaal in zijn werk? Dat zijn gedachten die bij je op kunnen komen. Ik denk dat ze er bij mij ook waren, maar dan iets onbewuster, want mijn hoofd was kalm, maar mijn maag totaal niet.

Ik ben om 10 uur naar bed gegaan. Dit is erg vroeg voor mijn doen, maar ik was erg moe. Helaas viel ik iets na 12 uur pas in slaap. Ik werd ook nog een paar keer wakker tussendoor en ik moest zelfs naar het toilet. Dat is voor mij echt vreemd, want dat moet ik normaal nooit ’s nachts. Al met al heb ik toch wel wat geslapen en heb ik niet de hele nacht wakker gelegen. Ik ga er vanuit dat school steeds meer een routine zal worden, waardoor ik ook beter zal slapen voor die tijd.

Spanning
Ik had extreem veel spanning voor ik in de auto stapte, maar dat zakte weer weg onder het rijden. Ik was gefocust op de weg, want dat was de huidige taak. Veilig van A naar B. Eenmaal op de parkeerplaats aangekomen steeg de spanning weer. Naar even diep adem te hebben gehaald begon mijn 45 minuten durende wandeling naar school. Tijdens deze wandeling werd ik weer wat rustiger. Al zweette ik mij wel de pleuris door het warme weer en ongetwijfeld ook door de onderliggende spanning.

Ik was een halfuur te vroeg op school. Ik ben namelijk graag op tijd. Te laat komen roept spanning op dus dat vermijd ik als het kan. Eenmaal op school ging ik naar de plek die was afgesproken in de e-mail die ik heb gehad. Ik was de eerste van mijn klas. Na 10 minuten begonnen er zo mondjes maat wat klasgenoten binnen te druppelen. Al wist ik toen nog niet dat het klasgenoten waren. Daar kwam ik achter door wat korte gesprekjes met de mensen daar.

Een dragelijk niveau
Toen we werden opgehaald door de SLB’ers bereikte mijn spanning zijn piek niveau. Wederom zakte dit door een gesprek met een klasgenoot. Toch voelde ik mij In het lokaal (waar ik de meeste lessen zal gaan volgen tijdens mijn studie) nog niet geheel op mijn gemak. Ik voelde nog teveel spanning en het zweten hielp daar niet bij. Gelukkig kon ik ondanks die spanning toch goed meedoen. Het zakte naar een paar uur ook weg tot een dragelijk niveau.

Tijd en herhaling
De rest van de dag bleef het op dit niveau en daar kon ik prima mee omgaan. Was het helemaal fijn? Nee, dat niet. Wel weet ik dat het erbij hoort op zo’n dag. Ik heb zoals ik eerder al zei ook wel hier en daar een kort gesprekje gehad met klasgenoten. Dat is iets waar ik trots op ben, want dat zou ik eerder niet doen. Ondanks alle spanning en nieuwe dingen merkte ik vandaag op school dat de stappen die ik heb gezet mij er doorheen hielpen. De onwennigheid en spanning die ik vandaag heb gevoeld kunnen alleen beter worden met tijd en herhaling.  

Elke stap is er weer één
Stap voor stap ga ik dit aan. Ik sta er positief in en ik ben benieuwd hoe het volgende week gaat, op een echte volle lesdag met eventueel huiswerk. Dat is dan de tweede stap. De week daarna heb ik les en begint mijn BBL plek ook. Dat is dan de derde stap. Pas dan kan ik langzaam beginnen te oordelen hoe het mij nu echt afgaat. De eerste stap is gezet we gaan vol vertrouwen naar de volgende!