Ik heb veel doorlopen in de 31 jaar dat ik op deze aarde rondloop. Sommige dingen had ik mij wel wat anders voorgesteld, maar het leven gaat zoals het leven gaat. Vandaag neem ik een moment om zowel terug als vooruit te kijken.
Langzaam weer opladen
Ondanks dat het nu weer goed met mij gaat, was het wel even een klap die ik moest verwerken met school. Door het er vaak over te hebben en er veel over te schrijven verwerk ik het beter en herstel ik stukken sneller. Gelukkig krijg ik langzaam mijn energie weer terug, nu ik het even een paar weken rustig aan doe.
Sneller herstel
Wat mij ook verbaasde was dat ik gewoon weer flyers begon te schrijven voor de Dorpskamer in Neede en Eibergen. Dit al binnen een week nadat het mis ging. Eerder duurde het echt maanden om te herstellen van een klap zoals dit. Het haalde mijn hele zelfvertrouwen naar beneden en ik begon heel negatief over mijzelf te denken.
Het verschil
Ik denk dan ook dat daar het grote verschil zit. Ja, ik baal dat het niet is gelukt, maar dat maakt mij geen minder persoon. Het wil niet ineens zeggen dat ik niks kan en voor niks goed ben. Het wil alleen zeggen dat dit niet is gelukt. Ik kan het nu heel goed bij het ding houden waar het omgaat en betrek het niet op mij als persoon of mijn hele leven.
Ik kan meer dan ik dacht
Er zijn namelijk een hele hoop dingen die ik wel kan. Ik groei en word elke dag weer sterker. Als je mijn 18 jarige zelf had gezegd dat ik nu een blog zou schrijven over mijn autisme, waarin anderen al mijn emoties en gedachten konden lezen. Nou, dan had hij je voor gek verklaard.
Als je mijn 25 jarige zelf had gezegd dat hij opgegeven moment 3 soorten vrijwilligerswerk tegelijk zou doen, dan zou hij je uitlachen. Je bent gek dat kan ik toch helemaal niet. Zoiets zou hij hebben gezegd.
Als je mijn 28 jarige zelf zou hebben gezegd dat hij over 3 jaar weer een poging zou doen om aan school te beginnen, dan zou hij gillend zijn weggerend. Bij wijze van spreken dan! Toch is het zo. Ik ben het aangegaan en het is niet gelukt, maar ik zie de enorme groei.
Zonder alles wat ik tot nu toe in mijn leven heb meegemaakt, zou ik niet de persoon zijn die ik nu ben. En ik ben blij met die persoon. Ik ben blij met mijzelf.
Trots
Mijn familie is trots op mij. Dit maakt mij enorm gelukkig, want dat is iets wat ik in het verleden niet vaak te horen kreeg. Het was een constant gevecht om mijzelf te veranderen om zo beter met mijzelf en mijn familie om te kunnen gaan. Verandering is niet meer nodig! Wel gaat mijn blik nu op verrijking, om zo nog net iets meer uit het leven te halen.
Reactie plaatsen
Reacties
Geweldige blog!!!