Wandelen geeft rust, waardoor ik meer overzicht krijg in mijn hoofd. Wanneer ik samen met mijn vader wandel en over allerlei zaken praat, voel ik mij gehoord. Het heeft mij doen inzien dat ik nog niet zo goed herstelt ben als ik zou willen.
Snelheid van mijn herstel
Toen ik 10 jaar geleden niet door kon met school, kreeg ik een reuze klap. Deze klap duurde zo’n 2 jaar om te verwerken. In die tijd kon er niks en wou ik ook niks. Nu het weer mis is gegaan met school moet ik weer herstellen. Dit gaat een stuk beter en sneller als toen, maar ik moet er wel voor waken dat ik mijzelf niet voorbij loop. Ik merk namelijk dat als ik dieper op het onderwerp inga, ik mij nog niet helemaal prettig voel. Ik ben onzeker en weet niet hoe ik het nu allemaal precies in wil gaan vullen.
Bezig met autisme
Wel weet ik dat ik nog steeds andere mensen met autisme wil helpen, om beter met hun eigen gedachten en gevoelens om te kunnen gaan. Hier heb ik echt mijn doel van gemaakt en ik wil heel graag dat dit doel gaat lukken. Ik moet nu alleen de weg erheen nog duidelijk voor mijzelf krijgen. Als die weg duidelijk wordt, kan ik met de stapjes op die weg aan de slag gaan.
Een nieuw plan maken
Het zijn nu nog een aantal losse ideeën die ik moet gaan verweven tot een plan. Ik zal hier weer gesprekken voor moeten gaan voeren en research voor moeten doen. Een reguliere opleiding is een gepasseerd station. Dat ga ik niet meer proberen, maar er zullen ongetwijfeld andere wegen zijn om kennis op te doen, zodat ik die kennis kan inzitten bij het helpen van anderen, want ondanks dat ik meestal niet de "normale" wegen kan bewandelen, geef ik niet op.
Niet weer vast zitten
Zoals ik in een eerder blog al aangaf, wil ik niet weer gewoon thuis komen te zitten. Ik wil ook iets kunnen betekenen voor een ander en zo mijzelf ontwikkelen. Die stap wil en ga ik uiteindelijk zetten. Mijn tijd, mijn weg, mijn manier en mijn moment gaan er komen. Daar geloof ik in.
Volledige inzet
Ik zal datgene wat precies bij mij past wel vinden. Een plek waar mijn hoofd het aankan en mijn buik rustig is. Geen blijvende stress, maar gewoon gezonde spanning vooraf en een fijn gevoel erna. Hoe het er allemaal uit gaat zien, weet ik nog niet. De tijd zal het leren. Het enige wat ik kan doen is mij volledig in blijven zetten voor mijn eigen toekomst.
Reactie plaatsen
Reacties
Prachtige blog weer!!!!
Weer een mooi blog, belangrijk dat je eerst aan jezelf denkt en werkt. Dan komt het wel goed