Afhankelijk of zelfstandig?

Herkenning
Ik kon mij vinden in het visueel maken van dingen. Dat als iemand iets naar je stuurt over een bepaald onderwerp je dan ook antwoord over datzelfde onderwerp. In het verleden was ik heel erg afwezig als het ergens over ging waar ik geen interesse naar had. Ik luisterde dan niet naar wat er mij vertelt werd. Dit terwijl ik het wel fijn vind om in gezelschap te zijn van anderen, maar dat gaat dus mis als je geen interesse in ze toont. Elk mens wil gehoord worden en het gevoel hebben dat die echt zijn verhaal bij je kwijt kan. Ik heb mij dus aangeleerd om door te vragen op het onderwerp dat die ander aandraagt. Is het onderwerp afgelopen dan begin ik pas over een ander onderwerp. Daarbij, vind ik het echt reuze interessant wat er allemaal in een ander omgaat. Gedachten en gevoelens. Wat maakt dat diegene is zoals die is? Waar komt dat vandaan? Is dat altijd al zo geweest?

Ik merk ook dat als ik interesse toon in anderen dat anderen meer interesse tonen in mij. Eigenlijk helemaal niet gek dat dit zo werkt. Je geeft vertrouwen dus krijg je vertrouwen. Dan zijn veel onderwerpen en dingen niet gek meer. Doordat vertrouwen, wordt de interesse alleen maar meer.

Geef me de 5
In de tijd dat ik begeleiding kreeg, gecoacht werd en psychologische steun ontving, had ik nog nooit van Colette De Bruin en geef me de 5 gehoord. Ik heb pas recentelijk één van de boeken gekocht en ben dus afgelopen dinsdag voor het eerst naar een lezing geweest. De wie, wat, waar, wanneer en hoe staan in mijn ogen voor duidelijkheid. Informatie die iemand met autisme nodig heeft om goed te kunnen functioneren. Ze staan in mijn ogen ook voor vragen stellen. Vragen stellen, zodat je antwoorden krijgt. Ze staan ook voor communiceren met anderen. Trouwens, dat is iets wat we allemaal een stuk beter kunnen doen.

Door al het vallen en opstaan in mijn leven ben ik uiteindelijk zelf om duidelijkheid gaan vragen. Ben ik zelf aan gaan geven wat ik nodig heb, hoe ik de dingen zie en wat ik van de ander verwacht. Doordat ik dit nu doe, krijg ik ook veel meer van de ander terug. Begrip, samenwerking en een goede verstandshouding om eens een paar dingen te noemen. Duidelijkheid creëren, begrip tonen en vertrouwen krijgen (in elkaar) zijn erg belangrijk. Dat kan alleen door te praten over wat erin je omgaat. Wat Geef me de 5 erg goed doet is je de woorden geven wanneer je die zelf niet hebt. Wie weet was het voor mij iets makkelijker geweest als ik er eerder van had gehoord en ermee had gewerkt. Er staat ook niet voor niets op het boek: “Een praktische houvast bij de opvoeding en begeleiding van kinderen met autisme.” Het komt voor mij te laat al kan ik mij wel indenken dat het voor kinderen en een goede houvast is.

Niet helemaal mee eens
Tijdens de lezing kregen we een trap te zien met een aantal verschillende fases. Bij elke fase kon je klimmen van persoonsafhankelijk naar structuur afhankelijk naar zelfstandig. Ik dacht voor mij klopt dit niet helemaal. Er mist wat en zo gestructureerd als het daar staat verloopt het zeker niet. Er zijn namelijk dingen waarvan ik elk onderdeel zelfstandig kan doen, maar toch kan ik het in zijn geheel niet bolwerken, omdat mijn prikkelgevoeligheid mij in de weg zit. Om deze taak in zijn geheel te doen, zal ik dus rekening moeten houden met die prikkelgevoeligheid.

Laat ik het gesprek van afgelopen dinsdag bij Opweg er eens bij halen. Ik ben daar zelfstandig heen gegaan en heb 2 uur lang zelfstandig een goed gesprek gevoerd, maar daar gaat wel een bepaalde structuur aan vooraf. Die structuur begint in mijn hoofd. Ik denk af en toe eens aan het gesprek. Vervolgens zet ik alles wat ik wil vragen of kwijt wil op papier. Dit papier neem ik mee naar het gesprek. Tijdens het gesprek pak ik het papier erbij of houd ik het in mijn zak. Door deze voorbereiding heb ik het papier (bijna) nooit nodig, maar het geeft mij wel een bepaalde rust en meer vertrouwen. Ben ik nu structuurafhankelijk of zelfstandig? Volgens mij ben ik zelfstandig met structuur.

Laat ik nu eens een situatie erbij pakken die nog gaat komen. Het gesprek in Velp met de collega’s van Jeanet, mijn voormalig jobcoach. Ik moet hierbij omgaan met het rijden naar Velp, de vreemde omgeving, de vreemde mensen en dan ook nog mijn verhaal doen voor die groep met mensen. Taken die ik afzonderlijk allemaal kan of waarvan ik geloof dat ik ze kan. Toch weet ik dat dit mij in zijn geheel niet lukt. Wederom mijn prikkelgevoeligheid. Ik zal dus weer prikkels weg moeten nemen. Ik heb met Jeanet overlegd dat ze mij op de route oppikt, zodat ik de prikkels en overconcentratie van het rijden niet heb. Dit helpt mij, zodat ik beter met de andere dingen en hele situatie om kan gaan. Mijn voorbereiding met de dingen op papier zetten en in mijn hoofd is hetzelfde in deze situatie. Wellicht wel net iets heftiger. Ben ik nu persoonsafhankelijk, structuurafhankelijk of zelfstandig? Volgens mij ben ik zelfstandig met structuur en heb ik aan een persoon gevraagd om mij te helpen. Niets meer en niets minder.

Zelfstandigheid
Dan wil ik nog een vraag stellen. Is er wel zoiets als complete zelfstandigheid. Dat je alles wat er op je pad komt alleen aankan? Ik geloof namelijk van niet. Ik geloof dat elk mens weleens een ander nodig heeft. Dat er verschil zit in de hoeveelheid is ook duidelijk, maar je maakt mij echt niet wijs dat er zoiets bestaat als compleet zelfstandig zijn. Ik heb menselijk contact nodig om te sparren over mijn ideeën. Ik heb menselijk contact nodig om mij verbonden te voelen. Ik heb menselijk contact nodig om vragen te stellen en om mijzelf verder te ontwikkelen. Zo zijn er nog wel meer dingen waar ik andere mensen voor nodig heb. Maakt dit mij persoonsafhankelijk?

Ik heb een agenda om mij overzicht te geven in mijn taken en afspraken, zodat ik niets vergeet. Zonder is het chaos en zal ik afspraken vergeten en taken niet uit voeren. Maakt dit mij structuurafhankelijk?

Ik maak al deze keuzes zelf. Ik kies zelf voor dit contact met anderen. Ik kies zelf voor een agenda. Ik kies er zelf voor om de dingen aan te pakken zoals ik ze nu aanpak. Dat is was mij zelfstandig maakt, maar ik zal altijd anderen en structuur nodig hebben. Net als (bijna) ieder ander mens. Dit is overigens met of zonder autisme!

Meer weten over geef me de 5 en Colette De Bruin? Ga dan naar: https://www.geefmede5.nl/home