Het positieve van het leven

Alles overheersend
Laat het negatieve niet je leven overnemen, want dan heb je geen leven. Al begrijp ik dat, dat wel makkelijk kan gebeuren. Neem nu gisterenavond. De Autisme ontmoetingsavond. We hadden het over Gelukkig en Somber. Wat er dan in je lijf en hoofd gebeurt en hoe je daarbij denkt en voelt. Het was echt een hele fijne en goede avond. Vooral, omdat we stilstonden bij waar we gelukkig van worden. Het werd als het ware een moment van stilstaan bij dat waar we gelukkig van worden. Ondanks dat we beide onderwerpen hebben besproken, bleef het geluk echt bij mij hangen. Ik ging zeer blij en moe naar huis. Deze blijdschap bleef de rest van de avond hangen. Eigenlijk totdat ik om half vier wakker werd met verschrikkelijke buikkramp. Ik heb een halfuur lang op het toilet gezeten. Nou dat was een spetterend succes kan ik je wel vertellen.

Toen ik weer in mijn bed dook was al mijn positiviteit verdwenen. Ik had nog steeds wat last van mijn buik en mijn vermoeidheid was nu nog veel erger. Op zulke momenten dan baal je enorm. Dat zal je vast wel begrijpen. Gelukkig viel ik wel weer in slaap tot 9 uur. Zo voel ik mij nu dan ook weer redelijk. Nog niet goed, want de buikpijn is nog niet geheel weg. Toch ben ik nu met mijn gedachten alweer bij de fijne ontmoetingsavond. Mijn hoofd is kalm en ik ben gelukkig. Ik werd zelfs wakker met een liedje in mijn hoofd (Sleepwalking van NINA).

Een krachtig persoon
Nu ik hier zo zit en het heb over van positief naar negatief en dan toch weer terug naar positief, voel ik mij heel sterk. Ik ken mijzelf gewoon erg goed en ik weet dat ik mijn gedachten moet uitdagen en moet ondervragen. Ja, die nacht was geen pretje, maar dat verpest niet de mooie en fijne vorige avond. Dat heeft er namelijk geen bal mee te maken!
Zo’n nacht daar moet ik gewoon schijt aan hebben. Gelukkig kan ik nu zo denken en het ook zo voelen. In tijden waar ik somber was en mijn eigen brein nog niet had gesterkt zou dit een heel ander verhaal zijn. Zelfkennis is een enorme kracht. Ik weet nu zelfs dat als ik ergens te heftig op reageer dat er onbewust meer aan de hand is. Een uitbarsting (die ik bijna nooit meer heb) is voor mij nu een heel duidelijk signaal. Het signaal dat ik aan de slag moet en uit moet pluizen wat er allemaal in mij omgaat. Uitpluizen wat er allemaal aan de hand is. Het is namelijk nooit één ding waardoor er een uitbarsting ontstaat.

Je bent het waard
Al het harde werk van de afgelopen jaren heeft er in mijn brein voor gezorgd dat ik veel positiever in het leven sta. Het positieve blijft positief en het negatieve mag er even zijn, maar het mag mijn leven niet overnemen. Ik zou daarom willen zeggen: “begin alsjeblieft met moeite in jezelf te stoppen.” Je bent het waard en het leven heeft zoveel moois te bieden. Laat alle negatieve dingen niet alle energie van je afpakken. Gebruik tijd en energie om de leuke dingen vast te houden en te herbeleven. Laat een rot moment een rot moment zijn, maar houd het ook bij een moment.