Uitreiking RoeteRing 2024

Speciaal en bijzonder
Toen ik te horen kreeg dat Natalie de RoeteRing dit jaar in ontvangst mocht nemen, overviel mij een gevoel van trots en blijdschap. Ik heb van heel dichtbij meegemaakt hoe ze bezig was met Erken Fibromyalgie. Hoeveel tijd, aandacht, hart en ziel ze in de erkenning voor Fibromyalgie heeft gelegd en nog steeds legt. Ik weet dat veel mensen het op zouden hebben gegeven toen ze na 2 jaar opnieuw moest beginnen met de handtekeningen verzamelen. Maar niet Natalie. Ze ging door. Gedreven door het doel dat ze voor ogen heeft. Ik denk en weet dat ik dat niet vol zou hebben gehouden. Daar ben ik niet sterk genoeg voor. Wel heb ik al die jaren achter haar gestaan en sta dat nu natuurlijk nog steeds.

Zoals ik al zei ben ik trots en blij voor haar en met haar. Wat ze nu al bereikt heeft is speciaal en bijzonder. Daarom vond ik het passend om voor de tweede keer in mijn leven een driedelig pak aan te trekken. Nee, niet zomaar een pak. Het was mijn trouwpak. Je had haar gezicht moeten zien toen ik het aan had. Ze straalde en dat was nu ook precies de bedoeling. Ik wilde laten zien dat het bijzonder is wat ze heeft neergezet en dat ze daar nu een stukje persoonlijke erkenning voor krijgt door middel van de RoeteRing. Ik wist ook dat mijn pak, hoe klein het gebaar ook is, daarbij zou helpen.

deze avond draait om haar
Dit was ook alles wat ik voor haar kon doen. Mij op deze manier kleden, met haar meegaan en er voor haar zijn. Ze had er de hele dag al zin in om naar Amsterdam te gaan, waar de uitreiking plaats zou vinden. Ze voelde zich naar mijn idee op haar gemak. Dat bleek wel hoe ze iedereen groette en hoe iedereen haar groette. Het ging haar heel natuurlijk af. Dit terwijl ik tijdens het eten naast haar zat en niet wist wat ik tegen de mensen moest zeggen. Ik zat daar maar een beetje en besloot in gesprek te gaan met mijn schoonmoeder. Dit hielp om het rare gevoel dat ik had tegen te gaan. Dit soort dingen ben ik toch ook niet gewend. Ik denk ook niet dat ik er ooit aan kan wennen, maar dat neemt niet weg dat ik ervoor Natalie bij zal zijn. Het draait namelijk om haar.

De uitreiking
Na hele mooie woorden van Renske Leijten, overhandigde ze de RoeteRing aan Natalie. In mijn ogen een zichtbaar emotioneel moment voor allebei. De toespraak die Natalie vervolgens gaf was indrukwekkend. Ze kreeg naderhand dan ook een staande ovatie. Wil je zien hoe de avond en de toespraak gingen? Bekijk dan het filmpje door op deze link te klikken. (Het stuk van de uitreiking begint bij 51:15)

Toen de uitreiking ten einde kwam, gingen veel mensen nog napraten en samen een drankje doen. Natalie heeft nog aardig wat staan kletsen met allerlei mensen. Ze straalde van het begin tot het eind van de avond. Dat maakt mij een gelukkig man.

Tekst gaat verder onder de afbeelding

Gesloopt
Toen Natalie en ik weer thuis kwamen, waren we hondsmoe. Natalie herbeleefde de hele avond nog in haar hoofd en kon daardoor niet slapen. Ze kreeg ook nog eens een stekende hoofdpijn. Wat niet helpt voor de rust die haar lichaam en geest nodig hebben. Mijn hoofd was ook zo vol dat ik er hoofdpijn van had gekregen. Gelukkig kon ik wel in slaap vallen. Ik had aan die 6,5 uur die ik kreeg net genoeg om de volgende dag nog een beetje te kunnen functioneren. Natalie kon gelukkig uitrusten, omdat ze vrij had genomen van het werk. Je kunt je ongetwijfeld voorstellen dat zo’n dag/avond er flink inhakt.

Lieve sterke Natalie,
Je mag heel trots zijn op jezelf. Weet dat ik trots op je ben en je zal steunen waar je dat nodig hebt. Ik heb altijd al tegen je gezegd dat je sterker bent dan je denkt. Ik zie die kracht in jou. Anderen zien die kracht in jou. Je mag hem zelf ook echt zien!

Samen staan we sterk!