Vakantie in Ludwigswinkel (deel 2)

Immens
Net als maandag stonden we weer op tijd op. We aten weer een lekker ontbijtje onder het gelach van Bep en daarna vertrokken we richting Merzalben. Vlakbij die plaats is er een parkeerplaats die vlak onder de burcht ligt. Na een steil stuk van zo’n 300 meter kom je al bij de burcht. De Gräfenstein is een burcht waar nog heel veel van over is. Je krijgt echt een idee van hoe het eruit moet hebben gezien in de dertiende eeuw. Mijn vader en ik hebben zo’n anderhalf uur de Gräfenstein bekeken. Op het moment dat je bij de burcht komt, word je al begroet door twee kleine wachttorens en de immense omvang van de burcht. We hebben veel foto’s genomen. Ik ben ook weer op een stuk muur geklommen, omdat je van daaruit nog in een toren kon kijken. Tenminste ik dacht dat het gewoon een toren was, maar het bleek een toilettoren. Gelukkig was het niet meer in gebruik “zei ik met een knipoog.” Ik zou maar lekker in die toren aan het kijken zijn, terwijl mijn vader één verdieping hoger een grote boodschap moet. Nou, daar zou ik niet vrolijk van worden.

Tekst gaat verder onder de afbeelding

Iets voor de kinderen?
Maar ik dwaal weer eens af van mijn verhaal. Aangezien er in de jaren 80 veel herstelwerkzaamheden aan de Gräfenstein zijn verricht, konden we heel veel dingen van de burcht bereiken en dus ook bekijken. In het binnenste gedeelte van de burcht liepen we door een ronde toren een grote ruimte binnen. We vroegen ons even af waar deze ruimte voor was. Was het een soort keuken met een opslag? We hadden namelijk het bord beneden wel gelezen en bestudeerd, maar we konden niet alles onthouden. Het bleek een kelder te zijn, waar ze dus inderdaad dingen in op hadden geslagen. Er zat ook een heel apart schuin stuk met een doorgang in. Ik zei tegen mijn vader: “dat was vast de glijbaan voor de kinderen. Hierop barstte hij in lachen uit en ikzelf ook. Waarschijnlijk werden er goederen door deze doorgang richting de kelder doorgegeven en het had dus niks met een glijbaan te maken, maar soms laat ik mijn fantasie graag gaan.

Tekst gaat verder onder de afbeeldingen

Van alles te zien
Na het uitstapje bij het toilet en de kelder gingen we de toren in. Het waren nog aardig wat treden om boven te komen. Bovenop had je een prachtig uitzicht van de omgeving en de burcht zelf. Mijn vader en ik hebben hier dan ook een heleboel foto’s gemaakt. We genoten van dit prachtige stuk geschiedenis. Het is zo knap wat ze zoveel jaren geleden al konden maken.

Vanuit de toren gingen we weer helemaal terug naar het buitenhof. Daar hebben we nog een keer rondgelopen. Daar had je kleine boerderij gebouwen, woningen, een waterput, de stallen en nog meer opslagruimtes. Wat ingangen en onderdelen waren nog zichtbaar. De rest moesten we invullen met ons eigen verbeeldingsvermogen. Als je het mij vraagt is de Gräfenstein één van de mooiste burcht ruïnes die ik ooit heb gezien.

Tekst gaat verder onder de afbeeldingen

Wandeling
Na anderhalf uur besloten we te gaan. We wouden namelijk ook nog even de beentjes strekken. We zijn vanaf de parkeerplaats een wandeling gaan maken rond de burcht. Zo kon je vanuit verschillende hoeken en afstanden de burcht nog zien. We genoten van de prachtige natuur om ons heen en ons domme gelul onderweg. Na een wandeling van 8 km kwamen we weer bij de auto. Het was nog vroeg dus besloten we om nog een wandeling te maken vanuit Ludwigswinkel, maar hier de volgende keer meer over.

Bekijk hieronder nog meer foto's van de burcht en wandeling