Dankbaar

Het verleden
Ik ben dankbaar voor alle begeleiding die ik heb gehad omtrent autisme. Zelfs voor de dingen die daarin niet werkten. Daar leer je namelijk (later) weer van. Toch wil ik hier in het bijzonder Leonie van de Paaschberg bedanken. Bij haar begon het voor mij en mijn familie. Mijn familie leerde hoe ze de juiste dingen konden vragen en hoe ze mij het beste de informatie konden geven die ik nodig heb. Ik leerde hoe mijn autisme in elkaar steekt en hoe ik daar mee om kan gaan. Natuurlijk was ik er nog lang niet na die tijd, maar dat was wel het begin dat mij aan het werk heeft gezet. De juiste begeleiding/coaching is het begin naar een sterkere zelf. Naast dat stukje van het pesten waar ik de eerder over schreef is dit nog een stukje waardoor ik meer voor mijzelf ben gaan vechten door op onderzoek uit te gaan. Ik ontwikkelde hier een stukje gezonde nieuwsgierigheid naar mijzelf en wat mijn autisme voor mij betekent.

Familie
Voor mij was het heel belangrijk dat die honger naar kennis over mijzelf werd aangewakkerd. Uiteindelijk moet je het namelijk zelf gaan doen. Dan is zelfkennis je grootste wapen. Daarnaast is je netwerk ook van groot belang. In mijn geval begon dat netwerk bij mijn familie. Wie mijn blogs leest weet hoe belangrijk familie voor mij is. Daar heb ik heel hard voor moeten werken. Met name aan de relatie met mijn vader. Ik ben niet opgegroeid in een warm bad. Een thuis waar er veel begrip was en waar er goed met elkaar werd gepraat en werd omgegaan. Ik heb dit zelf moeten creëren. Nu ben ik dankbaar dat ik wel dat warme bad heb. Dat ik wel kan praten met mijn familie. Dat er begrip is voor mijn beperkingen en er gebruik wordt gemaakt van mijn kwaliteiten. Lieve familie, bedankt. Fijn dat jullie er voor mij zijn en ik er voor jullie mag en kan zijn.

Natalie
Hier houd mijn netwerk niet op. Ik ben namelijk getrouwd met de sterkste vrouw die ik ken. Lieve Natalie ik ben dankbaar dat ik jou al ruim 13 jaar in mijn leven heb. We hebben een groot deel van onze levens samen doorgebracht. Jij hebt mij gezien op mijn slechtst, op mijn best en alles daar tussenin. Als ik het moeilijk heb, weet jij de juiste dingen te zeggen. Of nog beter, je weet wanneer je niets moet zeggen en mij gewoon even moet laten gaan. Jij helpt mij om te groeien als persoon. Jij begrijpt mij beter dan wie dan ook. Bij jou voel ik mij veilig om alles van mijzelf te laten zien. Ik ben heel dankbaar dat ik jou in mijn leven heb.

Netwerk
Ik heb nu vertrouwen in mijn basis netwerk. Mijn lieve vrouw en familie. Hierdoor durf ik mijn netwerk uit te bereiden op andere vlakken. Ik ben dankbaar voor de Autisme ontmoetingsavond. Dankbaar voor alle mensen die er komen. Dankbaar voor de complimenten die ik van die mensen ontvang over mijn kennis en manier van doen. Ik ben dankbaar voor mijn vrijwilligersfunctie bij de Stadskamer. Ik ben dankbaar dat er zo fijn met mij mee wordt gedacht door Soraya. Ik ben dankbaar voor de fijne structuur die de nabesprekingen van de Autisme ontmoetingsavond hebben. Om de week een ontmoetingsavond en in de weken daar tussen een gesprek. Dit is een zeer prettige werkwijze.

Ik ben dankbaar voor de begeleiding die ik heb gehad van jobcoach Jeanet van at.groep. Dit heeft ook goed bijgedragen aan mijn ontwikkeling. Ik ben dankbaar dat ik mocht spreken met haar collega’s over autisme. Over dingen waar ze rekening mee kunnen houden binnen hun ondersteuning aan mensen met autisme. Ik ben dankbaar dat ik fijne mensen van Mama Vita heb ontmoet. Ik ben dankbaar dat ik in oktober bij Mama Vita Achterhoek mag spreken over mijn leven en mijn autisme. Al vind ik dit net zoals bij at.groep natuurlijk heel spannend en gaaf om te doen.

Het jaar tot nu toe  
Ik moet zeggen dat dit jaar een top jaar is voor mijn ontwikkeling en netwerk. Al deze mooie dingen en deze fijne mensen doen mij goed. Ik ben ook blij en dankbaar dat ik mijn opleiding tot lifecoach en e-coach bijna heb afgerond. Dit jaar heeft mij richting gegeven. Zoveel richting dat ik in oktober aan de opleiding autisme begeleider begin, bij Hogeschool Windesheim in Zwolle. Als ik word aangenomen natuurlijk. De intake is in september. Dit had ik na het debacle van vorig jaar dus echt niet gedacht. Om nog even terug te komen op mijn vader, want dat is relevant voor dit stukje. Hij heeft alle bijeenkomst dagen vrij genomen om mij te kunnen brengen en halen. Alle prikkels die hij weg neemt door te willen chaufferen, zijn voor mij van onschatbare waarde. Wat een top gozer is het! Dat is nou wat je kan bereiken als je samen aan je relatie werkt. Je creëert dan een stukje geluk door hard te werken.

Er zijn nog veel meer dingen waar ik dankbaar voor ben. Heel veel kleine dagelijkse dingen. Er zijn ook nog meer mensen waar ik dankbaar voor ben. Ik kan alleen niet alles en iedereen noemen. Zelfs als ik dat probeer, zal ik mensen en dingen vergeten. Maar weet dat ik ook dankbaar voor jou ben. Dankbaar voor diegene die dit leest!