Autismebegeleider opleiding

Wat heb ik geleerd van vorig jaar?
Ik heb in mijn keuze van nu, het geleerde van vorig jaar mee genomen. Dat wat ik dacht dat wel zou werken en wel zou gaan, werkte namelijk niet. Buiten de stad parkeren en dan naar school lopen, werkte niet zo goed als gehoopt. Ik kreeg nog teveel prikkels binnen. Zoveel dat ik het niet meer kon overzien. Daarbij ging ik alsnog te snel voor mijzelf. Ik zou namelijk één keer in de week naar school en daarnaast ongeveer 16-20 uur stage doen. Dan zou ik van zo’n 4 uur vrijwilligerswerk en 6 uur werken aan mijn blog naar zo’n 20-30 uur per week gaan aan verplichte uren. Daarnaast moet mijn blog gewoon doorlopen. Dat is dus ineens een volle werkweek. Daar komt nog bij dat de school alles behalve prikkelvriendelijk was. Groot en open, met veel verschillende lokalen en leraren waar ik heen zou moeten. Alles waar ik in het verleden ook moeite mee had op school. Ik kan heel veel, maar ik kan mijn autisme niet uit zetten. Sterker nog, dit zou ik ook niet willen. Ik ben wie ik ben ook mede door mijn autisme, maar dat is weer een heel ander onderwerp.

Kleine stapjes
Natuurlijk heb ik veel geleerd over mijzelf en de werking van mijn brein, maar dat wil niet zeggen dat ik geen last meer ervaar van alles wat er op mij afkomt. Teveel is teveel en dan druk ik op de noodstop. Doe ik dat niet dan verlies ik meer dan alleen dat wat ik toe wou voegen. Ik moet veel kleiner denken om dat wat ik wil te bereiken. Kleine stapjes toevoegen om mijn grote doel te bereiken. 

Wat is er nu dan anders?
Maar Melvin, hoe vertaalt zich dat naar deze keer? Daar zal ik eens uitgebreid op antwoorden. Ik heb het voor mijzelf overzichtelijker gemaakt. Deze opleiding bestaat uit 8 bijeenkomsten van ongeveer 6 uur gedurende een periode van 8 maanden. Dus ik ga één keer per maand naar school. Dat is dus aanzienlijk anders dan vorig jaar. Dit is voor mij te doen al is het zwaar en ben ik nerveus. Ik heb namelijk genoeg hersteltijd. Iets dat ik vorig jaar niet zou hebben gehad. Daarbij weet ik nu al aan welke competenties ik allemaal moet voldoen om mijn diploma te behalen. Dit betekent dat ik nu al dingen kan plannen, voorbereiden en klaar kan zetten voor de opleiding. Ik heb bijvoorbeeld al een hele map aangelegd waar alle competenties in worden geordend. Ik heb zelfs al dingen gepland voor wat competenties. Dit geeft mij nog meer tijd voor de competenties die ik als lastig zou kunnen ervaren.

Dit is niet het enige. Mijn vader brengt en haalt mij elke schooldag, zodat al mijn energie daarin gestopt kan worden. Zoals je onderhand wel weet, zal die energie niet alleen in de lesstof gaan, maar in alles wat erbij school komt kijken. Dat brengt mij op het laatste stuk en het stuk dat mij de meeste stress heeft bezorgd. De praktijkplek.

Praktijk stress
Toen ik mij voor de opleiding inschreef, leek alles geregeld te zijn. Ik zou de praktijk doen bij de Stadskamer (Autisme ontmoetingsavond.) Het bleek alleen lastig te zijn om van uit die avond iemand 1 op 1 te gaan begeleiden. Daar komt nog bij dat ik dat nu eigenlijk zelf niet wil. In mijn ogen is wat we nu hebben opgebouwd met de groep heel waardevol. Verander ik mijn rol voor één iemand in de groep dan verander ik de hele dynamiek in de groep. Dit is niet wenselijk. Dit zorgde alleen wel voor een probleem met de opleiding. Je moet namelijk voor 4 van de 8 competenties iemand 1 op 1 begeleiden. Dit besef kwam ook nog eens 2 weken voor de opleiding begon. Ik moet zeggen dat de noodstop weer heel dichtbij kwam.

Dit was alleen niet de juiste oplossing voor dat moment. Ik nam heel even een moment van rust. Zo kwam er weer wat energie terug en ben toen mijn connecties aan gaan schrijven. Onder andere van OpWeg Coaching. Weet je nog? Waar ik vorig jaar stage zou gaan lopen. Hier kwam razend snel respons op. Binnen een week ging ik van een vraag naar een (toekomstige) casus voor de 1 op 1 en zo heb ik alles in de praktijk ook voor elkaar.

tekst gaat verder onder de afbeelding

Om een lang verhaal kort te maken

1. Ik ga weer naar school. (Wil mij blijven ontwikkelen.)
2. Mijn vader is mijn vervoer. Plan B de vriend van mijn moeder als pa ziek is. (Geen stress hierom)
   
3. 8 bijeenkomsten van 6 uur gedurende 8 maanden. (Overzichtelijk.)
4. Ik moet 8 competenties op een bepaald niveau hebben. (Duidelijk.)
5. Ik moet ook eigen leerdoelen/competenties hebben. (Al geformuleerd.)
6. Alle competenties gaan in een portfolio waar ik op beoordeeld word. (Duidelijk.)
7. Praktijk is bij Opweg en bij de Stadskamer. (Geregeld.)
8. Mijn praktijkbegeleider voor alles is Soraya van de Stadskamer. (Fijn, 2 organisaties en toch 1 begeleider. Dat geeft rust.)
9. Genoeg uren voor herstel en mijn blog naast school en praktijk. (kleine stapjes.) (gaat niet ten koste van.)
10. Natuurlijk voel ik spanning, maar dit is puur, omdat ik wat nieuws aanga. Die spanning is er dan altijd en alleen die spanning houd mij niet tegen. (normaal gevoel. Mag er zijn.)
11. Ik heb er vertrouwen in dat ik hier genoeg ruimte heb om mij te kunnen ontwikkelen. (Erg belangrijk voor mij.)
12. Gaat mij alles goed af dan mag ik mijzelf aan het eind van de opleiding Autismebegeleider noemen en mij inschrijven bij het IBvA. (Mijlpaal in mijn leven en ontwikkeling.)
13. Taart? Feestje? Ontspanning en vakantie? (we gaan het zien.)